شاید دیگر ندینت تار و پودم را به هم نریزد اما باز هم چیزی در قلبم فریاد می شود کلمه به کلمه صدا می شوم که تو را...

این خاطره ی دختری ست که از تلخی قهوه بیزار است

اما روز هایش طعم قهوه می دهند

تلخ تلخ

و در هجوم خاطره ها

تمام وجودش سکوت می شود

که یادش نرود

که تو را

یادش نرود...

بی رحمانه از این پاییز دورم و آن را از خاطر برده ام. آنقدر که دیگه نه طلا پوش شدن زمین به چشم ام می آید و نه قارقار کلاغ هایی که بوی برف آینده سر مست شان کرده.

خیلی وقت است نه به بالا نگاه میکنم و نه جلوی پایم را میبینم. تنها به دور دست خیره ام که میدانم سرابی بیش نیست.

لطفا یادم بینداز که پاییز همین روز ها ترک ام می کنند.

زیر درختان برک پوش که مهمان پاییزندقدم می زنم. صدای خش خش شان مرا به دیروز بز میگرداند ومن سر گردان و حیران به یاد مادر بزرگم می افتم . خاکش صدا نبرد که می گفت آرزویی که میدانی دست نیافتنی است فراموش کن . و من حسرت برگشتن به روز های گمشده ی دیروز را از دل بیرون می اندازم.

مرگ از زندگی پرسید چرا من تلخم و تو شیرین؟ زندگی در جواب گفت چون من دروغ هستم و تو حقیقت.

دوستت دارم نه به خاطر شخصیت تو بلکه برای شخصیتی که هنگام با تو بودن پیدل میکنم.

هیچ کس لیاقت اشک های تو را ندارد و کسی که چنین لیاقتی داشته باشد باعث اشک ریختن تو نمی شود.

دوست واقعی تو کسی است دست های تو را بگیرد ولی قلب تو را لمس کند.

بد ترین شکل دلتنگی برای کسی ان است که در کنار او باشی ولی بدانی هرگز به او نخواهی رسید.

تو ممکن است در تمام دنیا یک نفر باشی ولی برای من همه ی دنیا هستی.

به چیزی که گذشت غم مخور به چیزی که پس از ان خواهد امد لبخند بزن.

دوستت دارم نه بخاطر این که تو هم مرا دوست داری بلکه برای این که دلم میگوید دوستت دارد. عاشقت هستم نه بخاطر این که به من عشق می ورزی چون قلبم به تو عشق می ورزد.

مثل قطار از ریل پیروی نکن مثل کشی باش که عظمت دریا زیر پایت باشد.

تا به قله ی عشق صعود نکنی دامنه ی دوست داشتن را زیر پایت نخواهی دید.

قرارمون این نبود قرار بود برای بر قراری یکدیگر بکوشیم نه برای بی قراری. حالا که از من دوری بد جوری بی قرارتم.